Kitap hakkında: 2022 / Doğal seçilim yoluyla evrim teorisi hiçbir şekilde yoktan ortaya çıkmadı ve ortaya çıktı Charles Darwin'in kafasında hemen son şeklini aldı. Evrim fikri, Antik Çağ'dan bu yana çeşitli versiyonlarda ifade edilmiştir ve hatta Darwin'in türlerin kökeninin açıklanmasına yaptığı temel katkı olan doğal seçilim süreci, büyük Britanya'nın öncülleri ve çağdaşları tarafından belirsiz bir şekilde tahmin edilmiştir. Bu çağdaşlardan biri olan Alfred Russel Wallace, bunu Darwin'den daha az açık bir şekilde görmemişti. O zamandan bu yana, evrimin mekanizmalarını anlama çalışmaları da bir dakika bile durmadı; birçok nesil genetikçi ve moleküler biyolog bununla ilgilendi. Ancak Einstein, Newton'un teorisini geliştirdiğinde elmalar ağaçlardan düşmeyi bırakmadı ve canlılar da bunu yapacak. Birisi Darwin'in teorisini iyileştirdiğinde (ki bu - spoiler uyarısı! - zaten gerçekleşti) gelişmeyi bırakmayın. Yani bu kitap aslında evrimin kökenleriyle ilgili değil, evrim hakkındaki fikirlerimizin tarihiyle ilgili, ancak böyle bir kitap başlığı o kadar da akılda kalıcı olmaz. Bunların hiçbiri, Darwin'in evrimin bireyleri ve türleri nasıl etkilediğini açıklama çabalarına hiçbir şekilde gölge düşürmez. Bu teoriyle ilk kez tanışan bizzat "Darwin'in bulldogu" Thomas Henry Huxley şöyle haykırdı: "Bunu düşünmemek ne kadar aptalcaydı!" Ancak geriye dönüp bakıldığında herkes güçlüdür ve yüzeyde görünen bir düşünceyi açıkça formüle eden ilk kişi olmak çok zor bir iştir. Darwin'in bir başka başarısı da, Wallace'tan farklı olarak, evrim teorisini sıradan ölümlülerin anlayabileceği bir biçimde sunabilmesidir. Doğal seçilim yoluyla evrimin kaşifi olarak ününü şüphesiz hak ediyor, ancak bu kitabı okuduktan sonra onun katkısının, bir ucunun eski çağlara kadar uzanan ve devam eden uzun bir zincirin yalnızca bir halkası olduğunu kabul edeceğinizi umuyoruz. Çağımızda şekillenecek en bilimsel evrim anlayışı, 21. yüzyılın üçüncü on yılına girerken gelişmeye devam ediyor. Darwin ve Wallace doğal seçilimin rolü konusunda haklıydılar, ancak gen ifadesinin epigenetik düzenlenmesiyle ilişkili esneklik, karmaşık organizmalara felaket durumunda bir tür hareket alanı sağlıyor..